MİLLİ BİRLİK VE BERABERLİK : HİNDİSTAN, PAKİSTAN VE AFGANİSTAN TRAJEDİSİ

MİLLİ BİRLİK VE BERABERLİK : HİNDİSTAN, PAKİSTAN VE AFGANİSTAN TRAJEDİSİ

Milli birlik ve beraberlik, bir milletin farklılıklarına rağmen ortak değerler etrafında kenetlenmesi, aynı hedefe yönelmesi ve birlikte var olma iradesi göstermesidir. 

Bu kavram, yalnızca bir arada yaşamak değil; aynı zamanda birbirine güvenmek, dayanışma göstermek ve gerektiğinde aynı kaderi paylaşmak demektir.

Bir milletin ayakta kalabilmesi için yalnızca ekonomik güç veya siyasi otorite yeterli değildir. Asıl güç, milletin kalbinde yaşayan birlik ve beraberlik duygusudur. 

Tarih, iç çekişmelerle zayıflayan toplumların kolayca parçalandığını; birlik ruhunu koruyan milletlerin ise en zor zamanlarda bile dimdik ayakta kaldığını göstermektedir.

Türk Milleti, Kurtuluş Savaşı’nda farklı bölgelerden, farklı sosyal tabakalardan gelen halkıyla aynı milli bilinç etrafında birleşerek bağımsızlığını kazanmıştır. 

Cumhuriyet ile birlikte kurulan ulus-devlet, bugüne kadar varlığını güçlü bir şekilde sürdürmüştür.

Bugün PKK ve DEM’in ulus devleti ve Lozan’ı hedef alması boşuna değildir. 

Çünkü mensuplarının tarihi ayrılıkçı fikirleri vardır. Osmanlı ve Cumhuriyet dönemindeki isyanlar, Kürt Teali Cemiyeti’nin faaliyetleri, Sevr görüşmeleri sırasında Şerif Paşa’nın girişimleri bunun tarihsel arka planını oluşturur. 

Başta ABD ve İsrail olmak üzere emperyalist güçlerin Ortadoğu’da kurmak istediği sömürü düzeni ile PKK, PYD ve onların siyasal temsilcisi DEM’in çıkarları uyum içindedir. 

DEM, bugün için adeta PKK’nın resmi tescilli siyasi kolu ve Kürt Teali Cemiyeti’nin çağdaş bir versiyonudur. Esasen Anayasa Mahkemesi Cumhuriyet Başsavcısının DEM için işlem başlatması gerekir. 

Hindistan’ın Trajedisi

Hindistan, dünyanın en kalabalık ülkesi olmasına rağmen gerçek bir milli birlik oluşturamamıştır. Vatandaşların birbirleriyle İngilizce üzerinden anlaşmak zorunda kalması bile bu eksikliğin bir işaretidir. Hindu, Müslüman, Sih, Hristiyan ve onlarca etnik grup arasında ortak bir ulusal kimlik gelişmemiştir.

Ülke, büyük nüfusu ve ekonomik potansiyeline rağmen süper güç olamamıştır. Çünkü gelir dağılımı çok bozuk, kast sistemi hâlâ toplumun damarlarına işlemiş, zengin bir azınlık emperyalistlerle işbirliği yaparken geniş halk kitleleri sefalet içinde yaşamaktadır.

Pakistan’ın Çıkmazı

Dost Pakistan, Hindistan’dan bağımsızlığını İslam kimliği üzerinden kazanmasına rağmen maalesef bu kimliği sağlıklı bir ulus bilincine dönüştürememiştir. Pencaplı, Sindli, Beluci ve Peştun ayrışmaları; Şii-Sünni çatışmaları; tarikat ve cemaatlerin siyaseti kuşatması ülkeyi zayıflatmıştır.

Sık sık yaşanan darbeler, siyasi istikrarsızlık ve Keşmir sorunuyla sürekli gerilim yaşayan Pakistan, güçlü bir devlet olmak yerine cemaatler konfederasyonu görüntüsü vermektedir.

Afganistan’ın Çöküşü

Afganistan ise kabilecilik ve aşiret düzenini aşamamış, ulus-devlet olamamıştır. Sovyet işgali, ardından ABD müdahalesi ve Taliban–EL Kaide gibi örgütlerin tahakkümü bu ülkeyi adeta bir kaos coğrafyasına çevirmiştir. Afgan halkı göç yollarına düşmüş, ülke kendi ayakları üzerinde durma iradesini neredeyse tamamen kaybetmiştir.

Üç Ülkenin Ortak Yönü:

Bu üç ülkenin ortak noktası, din adamlarının ve tarikatların devletin üstünde ayrıcalıklı konumlanması ve ulusal birlik yerine ayrışmayı körüklemesidir. 

Ulus-devletin inşa edilemediği yerde toplum parçalanmakta, dış güçlerin oyuncağı haline gelmektedir.

Türkiye İçin Dersler

Türkiye açısından bu tablo çok önemlidir. 

Çünkü özerklik gibi yapılar, 15–25 yıl içinde uluslararası aktörlerin desteğiyle kolaylıkla önce özerklik, sonra bağımsızlık sürecine yol açabilir. Böyle bir durumda süreçteki harcamaları nedeniyle Türkiye’nin büyük ekonomik kaynak ve insan gücü kaybı yaşaması da kaçınılmaz olabilir.

Türkiye’de iktidarda olanlar veya iktidar olmak isteyenler, düşünülmek istenmese de yanılsama, kişisel çıkar ya da reel politik gerekçelerle dış dayatmaları kabul edebilir. 

Ancak Türk Milleti buna razı olamaz. 

Türk Borçlar Kanuna göre vekilin vekâletinin sınırları içinde iş görme, edimini sadakat ve özen ile yapma, vekâlet verenin iradesine, talimatına uygun hareket etme, sır saklama, işi şahsen ifa ve hesap verme borçları vardır. 

Milletvekilleri de tıpkı avukat-müvekkil ilişkisine benzer tarzda vekillik yapmalıdır. Maalesef bu kişiler bırakalım vekilliği, temsilci gibi dahi hareket etmemekte, adeta Başkanın veya partinin elemanı algısını yaratmaktadır. Roma'da senatörler maaş almaz, bunu şan ve şeref için yaparlardı.

Bu kapsamda 12 Eylül Siyasi Partiler Kanunu değiştirilmeli, milletvekillerinin başka bir partiye transferi yasaklanmalıdır.

Birlik için Çözüm Yolu

Milli birlik ve beraberlik, toplumsal barışın, huzurun ve kalkınmanın temel şartıdır. 

Bunun için:

- Hukuk Devleti ve İyi Yönetişim: 

Devletin kurumları şeffaf, hesap verebilir ve denetlenebilir olmalıdır. Yolsuzluk ve rüşvet, toplumu kemiren bir kurt gibidir; milletin güvenini yok eder. Bu yüzden yolsuzluğun önlenmesi, kamu kaynaklarının adil kullanımı ve liyakat esaslı yönetim milli birliğin sigortasıdır.

Demokrasi: 

Milli birlik ve beraberlik, demokratik yönetim ve halkın iradesine saygı ile güçlenir. Kararlar şeffaf, denetlenebilir ve herkesin eşit katılımıyla alınmalıdır. Demokrasi olmadan adil ve kalıcı bir birlik sağlanamaz.

İnsan Hakları: 

Milli birlik ve beraberlik, her bireyin hak ve özgürlüklerinin güvence altında olmasıyla mümkündür. İnsan hakları güvence altına alınmadan gerçek birlik sağlanamaz.

Eğitim ve İş İmkânı: 

Eğitim sistemi, gençlere sadece diploma değil, iş bulabilecekleri ve üretime katkı sağlayacak bilgi ve beceriler kazandırmalıdır. Üniversite mezunu işsizler ordusu değil; sanayide, tarımda, teknolojide iş bulan, girişimci ruhlu gençler yetiştirilmelidir. Eğitim, bireyin potansiyelini ortaya çıkarırken, ülkenin kalkınmasına da doğrudan hizmet etmelidir.

Sosyal Adalet: 

Gelir dağılımında uçurumlar milli birliği zedeler. Orta sınıfın güçlenmesi, herkesin emeğinin karşılığını alması, toplumda adalet duygusunu pekiştirir.

Ortak Kültür ve Değerler: 

Dil, tarih, bayrak, vatan sevgisi, ortak gelecek inancı birliğin harcıdır. Farklılıklar ayrışma nedeni değil, zenginlik kaynağı olarak görülmelidir.

Gençlik Politikaları: 

Gençler, umutsuzluk ve işsizlikle mücadele ederken başka ülkelere göç etmek yerine, kendi ülkesinde gelecek kurabilmelidir. Milli birlik, gençlerin ülkesine güven duymasıyla kalıcı hale gelir.

Sonuç:

Milli sınırlar içinde vatan bir bütündür, parçalanamaz.

Milli birlik ve beraberliği etkin, milli iradeyi hakim kılmak esastır.

Birlik olmadan güç, beraberlik olmadan gelecek olmaz.

Mevlana’nın dediği gibi:

“Birlikte rahmet, ayrılıkta azap vardır.”

Hacı Bektaş-ı Veli’nin öğüdüyle:

“Bir olalım, iri olalım, diri olalım.”

Ve Namık Kemal’in haykırışıyla:

“Vatanın bağrına düşman dayasa hançerini,

Bulunur kurtaracak bahtı kara mâderini. (kötü kaderini)”

Türkiye’nin milli birliği, hamasi sözlerle değil; adalet, insan hakları ve demokrasi ile çağdaş ve ortak değerler etrafında kenetlenmekle korunur.

 E.Tuğg. Yakup Battal